آکنه یکی از مشکلات پوستی شایع است، که پاتوفیزیولوژی پیچیده‌ای دارد. آکنه اغلب به صورت ضایعات غیرالتهابی (کمدون) و التهابی (پاپول و پاستول) در صورت یا بر روی سینه و کمر ظاهر می‌شود. علت ایجاد ضایعات آکنه مسدود شدن منافذ پوست با چربی، سلول‌های مرده و باکتری‌ها می‌باشد. التهاب آکنه ناشی از کلونیزه شدن پروپیونی باکتریوم آکنه است. در پاتوفیزیولوژی آکنه چند عامل دخالت دارند، که این عوامل عبارتند از:
- التهاب، تولید بیش از حد سبوم، کلونیزاسیون باکتری در واحدهای پیلوسباسه و پوسته ریزی فولیکول.
- مطالعات مختلف نشان داده‌اند وجود مقادیر بالای اینترلوکین 1 آلفا (IL-1α) و سایتوکاین‌های پیش التهابی در پوست منجر به کمدوژنز می‌شود.
درمان آکنه با روش ترتینوئین
ترتینوئین یکی از مشتقات ویتامین A و اولین گزینه درمانی برای اکثر انواع آکنه است. این ترکیب با اثرات کمدولیتیکی که دارد تکثیر و تمایز سلول‌های اپیدرمی را در لایه stratum corneum پوست تنظیم می‌کند. به علاوه، ترتینوئین قابلیت ایجاد تغییر در روند غیرطبیعی کراتینیزاسیون فولیکولی را دارد. افزون بر این موارد، این دارو به واسطه مهار گیرنده‌های toll-like، اثرات ضدالتهابی ایجاد می‌کند. علیرغم خواص و قابلیت‌های گفته شده، ترتینوئین ممکن است باعث تحریک، قرمزی، خشکی و احساس سوزش پوست شود. از دیگر عوارض این دارو، تشدید اگزما به ویژه درماتیت آتوپیک است.
درمان آکنه با روش میکرونیدلینگ
یکی دیگر از درمان‌های پیشنهاد شده برای آکنه کومدونال، میکرونیدلینگ است. در میکرونیدلینگ، نیدل‌های مینیاتوری با ورود به پوست باعث ایجاد جراحت‌های لوکال می‌شود. به دلیل ابعاد میکرومتری نیدل‌ها، حداقل آسیب به عروق خونی می‌رسد. در نتیجه، میکرونیدلینگ حداقل خونریزی را ایجاد می‌کند. در این روش، نیدل‌ها به درون اپیدرم نفوذ می‌کنند، اما باعث از هم گسیختگی آن نمی‌شوند. به این دلیل، میکرونیدلینگ را می‌توان بدون نگرانی از ایجاد عوارض جانبی جدی یا دائمی، به دفعات تکرار نمود.
در مطالعات مختلف اثربخشی میکرونیدلینگ در درمان ضایعات آکنه، موثر بوده است. تحقیقات انجام شده گویای آن است که، میکرونیدلینگ با القای سنتز کلاژن، به درمان آکنه ولگاریس کمک می‌کند. بنابراین، میکرونیدلینگ روشی موثر در کاهش ضایعات التهابی و غیرالتهابی آکنه به شمار می‌رود.
تفاوت روش میکرونیدلینگ با روش ترتینوئین
در سال 2019، مهران و همکارانش در مقاله‌ای به مقایسه اثرات بالینی میکرونیدلینگ و داروی موضعی ترتینوئین در درمان آکنه کومدونال پرداختند. برای این منظور، 82 بیمار به صورت تصادفی در دو گروه قرار داده شدند. در گروه اول برای درمان ضایعات آکنه از ترتینوئین موضعی استفاده شد. درمان در گروه دوم شامل انجام شش جلسه میکرونیدلینگ در یک دوره 3 ماهه بوده است.
ارزیابی نتایج به دست آمده، قبل از درمان، در پایان دوره درمان و در فالو آپ 3 ماهه با بررسی تغییرات درجه شدت آکنه از طریق سیستم جهانی گریدینگ آکنه (شاخص GAGS) انجام شد، همچنین میزان رضایت‌مندی بیماران از نتایج درمان نیز مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده در پایان دوره درمان، شاخص GAGS در هر دو گروه به طور قابل توجهی کاهش یافت. این مقدار در گروه درمان شده با میکرونیدلینگ از 3.8±7.8 به 2.6± 3.5 و در گروه درمان شده با ترتینوئین از 3.8 ± 8 به 3.2±6.6 تغییر پیدا کرد.
به طریق مشابه، شاخص شدت آکنه نیز در هر دو گروه کاهش یافت که میزان کاهش این شاخص در گروه محصولات مزو اینواستتیک به طور قابل توجهی بالاتر از گروه ترتینوئین بود (P <0.001). در کنار استفاده از روش های گفته شده با استفاده از مواد مناسب و اثربخش مثل محصولات کمپانی اسپانیایی INNOAESTHETICS که تجربه بسیار در توسعه فرمولاسیون محصولات پوستی دارد، می‌توان امکان درمان تغییرات پوستی و حفظ سلامت و زیبایی پوست را برای متخصصین و مصرف‌کنندگان فراهم آورد.
ماندگاری بهبود شاخص شدت آکنه در گروه درمان شده با میکرومیکرونیدلینگ بیشتر بود. به این ترتیب که در ویزیت فالوآپ، این شاخص در بیماران درمان شده با ترتینوئین به 3.2 ± 8.2 افزایش یافت، در حالی که در گروه درمان شده با میکرونیدلینگ مقدار آن تقریبا بدون تغییر باقی‌مانده بود.
نتیجه گیری
ارزیابی بیماران از میزان بهبود ضایعات آکنه در گروه درمان شده با میکرونیدلینگ به طور معناداری بالاتر از میزان اظهار شده توسط بیماران درمان شده با ترتینوئین بود (P <0.001). نتایج به دست آمده در این تحقیق حاکی از اثربخشی، ماندگاری و رضایت‌بخشی بالاتر میکرونیدلینگ در مقایسه با ترتینوئین در درمان بیماران دارای آکنه کومدونال است. همچنین جهت اثربخشی هر روش باید از موادی و محصولاتی که برای سلامتی پوست استفاده می‌شود اطمینان داشت.
منابع:
- Cordain L, Lindeberg S, Hurtado M, Hill K, Eaton SB, Brand-Miller J. Acne vulgaris: a disease of Western civilization. Archives of dermatology. 2002;138(12):1584-90. Available at:
https://jamanetwork.com/journals/jamadermatology/article-abstract/479093
- Chandrashekhar BS, Anitha M, Ruparelia M, Vaidya P, Aamir R, Shah S, Thilak S, Aurangabadkar S, Pal S, Saraswat A, Sanmukhani JJ. Tretinoin nanogel 0.025% versus conventional gel 0.025% in patients with acne vulgaris: a randomized, active controlled, multicentre, parallel group, phase IV clinical trial. Journal of clinical and diagnostic research: JCDR. 2015;9(1):WC04. Available at:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4347160/
- Mehran G, Sepasgozar S, Rohaninasab M, Goodarzi A, Ghassemi M, Fotooei M, Behrangi E. Comparison between the therapeutic effect of microneedling versus tretinoin in patients with comedonal acne: a randomized clinical trial. Iranian Journal of Dermatology. 2019;22(3):87-91. Available at:
