آکنه ولگاریس یکی از اختلالات بسیار شایع پوستی است که در بیش از 90 درصد از بزرگسالان دیده می شود. این بیماری در برخی از بزرگسالان منجر به بروز مشکلات روانی و اجتماعی می شود. اسکار ناشی از آکنه شایع ترین پیامد التهاب پوست است که تقریبا در 95 درصد از بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس مشاهده می شود. اسکارهای ناشی از آکنه به انواع هایپرتروفیک، کِلوئید و آتروفیک تقسیم می شوند. اسکارهای آتروفیک خود بر اساس شکل به ice pick، rolling و boxcar طبقه بندی می شوند.
دارو های مورد استفاده در مدیریت اسکار های آتروفیک
مدیریت اسکارهای آتروفیک شامل درمان های دارویی و روش های جراحی و غیرجراحی است. داروهای مورد استفاده در درمان این اسکارها، شامل طیف متنوعی از رتینوئیدهای موضعی و خوراکی می شود. درمان های مبتنی بر جراحی شامل برش پانچ، برش بیضوی، بالا کشیدن پانچ و سابسیژن است. روش های غیرجراحی شامل میکرودرم ابریژن، پیلینگ شیمیایی، میکرونیدلینگ، درم ابریژن و لیزرهای ablative و non-ablative است.
بررسی های مختلف نشان داده است که درمان های ترکیبی موثرتر از انواع مونوتراپی است. زیرا بیماران معمولاً انواع مختلفی از اسکارها را دارند که بسته به نوع، نیازمند درمان های مختلف اند. یکی از روش های رایج در درمان اسکار ناشی از آکنه میکرونیدلینگ است که اساس آن القاء سنتز کلاژن است. سابسیژن یکی دیگر از تکنیک هایی است که در آن با دستکاری مکانیکی در بافت فیبری پیرامون، اسکار به سمت پایین روانه می شود. این روش بیش ترین اثربخشی را در درمان اسکارهای rolling دارد اما در اسکارهای ice pick و boxcar کارایی چندانی ندارد.
بررسی مطالعه انجام شده در اثربخشی میکرونیدلینگ با سابسیژن
در مطالعه انجام شده توسط Bhargava و همکارانش که در سال 2019 در ژورنال clinical and aesthetic dermatology به چاپ رسیده است، اثربخشی میکرونیدلینگ توأم با سابسیژن در درمان اسکارهای آتروفیک ناشی از آکنه در بیماران با رنگ پوست تیره مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، 45 بیمار دارای ضایعات آکنه در محدوده سنی 19 تا 37 سال با میانگین سنی 2/24 سال در مطالعه وارد شدند. پیش از شروع درمان، درجه شدت ضایعات هر بیمار بر اساس شاخص Goodman و Baronمورد ارزیابی قرار گرفت.
بیماران تحت درمان با سابسیژن و میکرونیدلینگ قرار گرفتند. درمان شامل 4 جلسه با فواصل ماهانه بود. سه ماه پس از آخرین جلسه، درجه بندی مجدد ضایعات اسکار با استفاده از شاخص Goodman و Baronانجام شد. به علاوه، عوارض جانبی و میزان رضایت بیماران از نتایج درمانی کسب شده مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی انجام شده قبل از شروع درمان، نشان دهنده وجود اسکار آکنه درجه 4 در 64 درصد بیماران، اسکار درجه 3 در 27 درصد بیماران و اسکار درجه 2 در 9 درصد افراد تحت مطالعه بود.
بر اساس نتایج به دست آمده پس از سه ماه از آخرین جلسه درمان، بهبود کلی (حداقل 1 درجه) در 95.6 درصد از بیماران مشاهده شد.
پس از درمان، درصد بیماران دارای اسکار درجه 4 به صفر رسید. درصد بیماران با اسکار درجه 3 و 2 به ترتیب به 47 درصد و 42 درصد افزایش یافت. درصد بیماران دارای اسکار درجه 1 نیز از صفر درصد به 11 درصد رسید. بیش ترین میزان بهبودی در اسکارهای نوع rolling و boxcar مشاهده شد. کم ترین بهبودی مربوط به اسکارهای icepick بود. 17.8 درصد از بیماران، میزان بهبودی را 75 تا 100 درصد اعلام کردند. 24.4 درصد از بیماران بهبودی 50 تا 74 درصدی را احساس کردند. سایر بیماران (55.5٪)، میزان بهبودی را بین 25 تا 49 درصد گزارش کردند.
عوارض جانبی شامل اریتما، ادم و درد بود که پس از 1 تا 2 روز برطرف شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده اثربخشی و هم افزایی میکرونیدلینگ و سابسیژن در درمان اسکارهای آتروفیک ناشی از آکنه بود. این استراتژی ترکیبی درمانی در فتوتایپ های فیتزپاتریک نوع III ، IV و V تحمل پذیری خوبی داشت و سطح بالایی از رضایت بیمار مشاهده شد.
منابع:
- Rivera AE. Acne scarring: a review and current treatment modalities. Journal of the American Academy of Dermatology. 2008;59(4):659-76. Available at:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0190962208006592
- Bhargava S, Cunha PR, Lee J, Kroumpouzos G. Acne scarring management: systematic review and evaluation of the evidence. American journal of clinical dermatology. 2018;19(4):459-77. Available at:
https://link.springer.com/article/10.1007/s40257-018-0358-5
- Bhargava S, Kumar U, Varma K. Subcision and microneedling as an inexpensive and safe combination to treat atrophic acne scars in dark skin: a prospective study of 45 patients at a tertiary care center. The Journal of clinical and aesthetic dermatology. 2019;12(8):18. Available at:
