در دهه های اخیر، روش های درمانی مختلفی برای جوان سازی پوست صورت و کاهش عوارض پیری مورد استفاده قرار گرفته است که از جمله پرکاربردترین این روشها با نتایج قابل قبول و عوارض جانبی کم می توان به میکرونیدلینگ و لیزرهای فرکشنال اشاره کرد. در روش های مبتنی بر لیزر فرکشنال، هدف بازسازی ساختار سطح پوست (resurfacing) است. این روشها با تغییرات عمیقی که در اپیدرم و الیاف کلاژن پوست ایجاد می کنند، منجر به بهبود قابل توجه ساختار و عملکرد پوست و حذف چین و چروک های سطحی می شوند.
میکرونیدلینگ روشی مناسب برای جوانسازی صورت
در مقابل، در میکرونیدلینگ با ایجاد منافذی در اپیدرم و سطح درم، ساختار پوست بازآرایی می شود. این امر عمدتاً به واسطه القای سنتز کلاژن و الاستین صورت می گیرد. علیرغم وجود مطالعات متعددی پیرامون ارزیابی اثرات درمانی و عوارض جانبی روش های مذکور، مطالعاتی که به مقایسه ایمنی و اثربخشی آن ها پرداخته باشند بسیار کم و محدود هستند.
در مقاله ای که در سال 2020 در ژورنال Cosmetic Dermatology انتشار یافته است، Robati و همکارانش به مقایسه اثر میکرونیدلینگ با لیزر Er: YAG فرکشنال در جوان سازی پوست صورت پرداخته اند. این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی split-face بود که 32 بیمار در محدوده سنی 35 تا 75 سال با میانگین سنی 6/8±4/51 سال در آن شرکت کردند. در هر سمت از صورت داوطلبان، یکی از دو پروتکل درمانی زیر به طور تصادفی انجام شد:
- لیزر Er:YAG فرکشنال با پالس 350 میکرومتری، فلوئنس 12/3 ژول بر سانتی متر مکعب و فرکانس 3 تا 5 هرتز
- میکرونیدلینگ با عمق نفوذ 5/1 الی 5/2 میلی متر در ناحیه صورت (بسته به محل درمان) و 5/0 تا 1 میلی متر در ناحیه دور چشم
تعداد جلسات درمانی سه جلسه بود که با فواصل یک ماهه انجام شدند.
اثر میکرونیدلینگ با لیزر Er: YAG فرکشنال در جوان سازی پوست
در ابتدای هر جلسه، قبل از شروع درمان کرم بی حس کننده موضعی حاوی 5/2 درصد لیدوکائین و 5/2 درصد پریلوکائین بر هر دو طرف صورت بیماران مالیده شد. در پایان هر جلسه، شستشوی صورت با آب ولرم انجام شد و محل درمان با پماد زینک اکساید پوشانده شد. از بیماران خواسته شد از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب خودداری کنند. به منظور ارزیابی و مقایسه نتایج درمانی، عکسبرداری از صورت بیماران پیش از شروع دوره درمان، قبل از هر جلسه و سه ماه پس از آخرین جلسه انجام شد.
از دو متخصص درماتولوژی خواسته شد تا به صورت blinded میزان بهبود خصوصیات ظاهری و بایومکانیکال صورت و نیز عوارض جانبی درمان را در بیماران ارزیابی و امتیازدهی نمایند. همچنین از بیماران خواسته شد تا سطح رضایتمندی خود را از نتایج درمانی اعلام نمایند. از بین 32 داوطلب شرکت کننده در مطالعه، 24 نفر دوره درمان را به پایان رساندند.
ارزیابی های بالینی حاکی از بهبود قابل توجه ظاهر صورت بیماران و کاهش چین و چروک و تغییر رنگ پوست اطراف چشم (P-value <0.05) بود. میزان بهبود این دو شاخص در دو روش میکرونیدلینگ و لیزر Er:YAG فرکشنال تفاوت قابل توجهی نداشت. میزان رضایتمندی بیماران از نتایج درمانی کسب شده در هر دو روش بالا بود اما تفاوت آماری معنی داری بین این شاخص در دو روش درمانی مذکور مشاهده نشد.
در هر دو روش درمانی، بهبود قابل توجهی در پارامترهای بایومکانیکال پوست نسبت به قبل از درمان مشاهده شد اما تفاوت معنی داری در این شاخصها بین روش های مورد مطالعه وجود نداشت. دوره نقاهت در سمت تحت درمان با میکرونیدلینگ به طور قابل توجهی کوتاه تر از سمت درمان شده با لیزر بود. بعد از درمان هیچ عارضه جانبی شدید یا مداومی در شرکت کنندگان مشاهده نشد. تعداد بیمارانی که پس از درمان درد گذرا داشتند، در روش لیزر بیش از میکرونیدلینگ بود.
نتایج این تحقیق نشان دهنده ایمنی و اثربخشی هر دو روش میکرونیدلینگ و لیزر Er: YAG فرکشنال در جوان سازی صورت بود. با این تفاوت که شدت درد و دوره نقاهت پس از درمان در گروه درمان شده با میکرونیدلینگ به میزان قابل توجهی کم تر از گروه تحت درمان با لیزر فرکشنال Er:YAG بود.
منابع:
- Hunzeker CM, Weiss ET, Geronemus RG. Fractionated CO2 laser resurfacing: our experience with more than 2000 treatments. Aesthetic Surgery Journal. 2009;29(4):317-22. Available at:
https://academic.oup.com/asj/article/29/4/317/191937
- Aust MC, Knobloch K, Reimers K, Redeker J, Ipaktchi R, Altintas MA, Gohritz A, Schwaiger N, Vogt PM. Percutaneous collagen induction therapy: an alternative treatment for burn scars. Burns. 2010;36(6):836-43. Available at:
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S030541790900566X
- Robati RM, Hamedani B, Namazi N, Niknejad N, Gheisari M. Efficacy of microneedling versus fractional Er: YAG laser in facial rejuvenation. Journal of cosmetic dermatology. 2020;19(6):1333-40. Available at: